Alvast bedankt

Afgelopen weekend werd ik aangenaam verrast toen mijn ouders me meedeelden dat ze bereid zijn om mij de ganse tocht te begeleiden. Op die manier hoef ik niet langer in een tentje te slapen en kan ik zonder zorgen in de caravan slapen. Ook extra eten, materiaal, kledij,... kunnen nu zonder zorgen mee.
Alvast dikke merci aan hen voor hun medewerking.

barbecue 25 juni allen op post

De centen voor Duchenne Heroes komen al bij al vlot binnen maar er zijn nog heel wat middelen nodig om het doel van €2.500 binnen te halen.
De lekkere barbecue die ik organiseer op 25 juni moet de bres kunnen dichten.
Voor € 14,- krijg je een drankje, een heerlijke barbecue met groenten en frietjes en een leuke sfeer. Allen op post in OC Den Tap, Klerkenstraat 37, Langemark.
Tickets kun je bestellen op 0499/93 69 54 of via bartforduchenne@gmail.com

Enkele sfeerbeelden van Parijs-Roubaix

Gisteren kon ik helaas niet deelnemen aan de beruchte Herdersmarathon in Maarkedal. Door de opening van de nieuwe erfgoedwandelroute in Lo had ik andere verplichtingen.
Een aanrader trouwens voor wie een korte wandeling van een tweetal km wil doen in een gezellig stadje.
Hieronder nog enkele sfeerbeelden van Paris-Roubaix vorige week.
Inladen van de camion en dan op naar Wallers-Arenberg

Het bos van Wallers, kilometer 0

Duizendmaal dank

Enkele collega's waren zo vrij om mij te steunen voor Duchenne en schreven via de website www.duchenneheroes.be een bedrag over ter ondersteuning. Via deze weg wil ik hen van harte bedanken voor de financiële steun.
Ook de firma De Nul wil van harte bedanken voor hun gift van € 500. Dankzij hun steun kreeg de centeninzameling een enorme duw in de rug.
Dank aan de schoonouders die met hun contacten konden zorgen voor die extra sponsoring.

Na de quiz ... tijd voor Paris-Roubaix

Zaterdagavond nam ik deel aan de quiz tvv Duchenne Heroes georganiseerd door mede deelnemer Ignace Depouvre. Zaal OC Den Tap zat goed gevuld en het was een succes. Het doel van onze ploeg was om niet als laatste te eindigen en daar zijn we ook in geslaagd. We konden toch nog drie ploegjes achter ons houden.
Na een veel te korte nacht (4u geslapen) was het tijd voor de raid Paris-Roubaix. Een mountainbiketocht van 120 km met kasseien, veel onverhard en een klein beetje asfalt. Iets later dan gepland stonden we aan de start vlak voor het bos van Wallers-Arenberg. Met 18 clubleden ging het direct naar de beruchte kasseistrook. Via bospaden, enkele singletracks en grasstroken kwamen we aan de Pavé Bernard Hinault. Na 20 km kwamen we aan de eerste bevoorrading en we hadden nog maar een kleine kilometer asfalt gezien.
Na de eerste bevoorrading werd het tempo opgedreven en reden we constant rond de 30 per uur. Aan de tweede bevoorrading splitste de groep zich op en we bleven nog met een 10-tal over. Het was constant geconcentreerd blijven om stenen, putten en zwalpende Franse mountainbikers te ontwijken.
Ter hoogte van Mons en Pevele bleek plots dat er wel 50 andere mountainbikers zich in ons zog hadden genesteld. Het kwam ons dus wel goed uit dat we even moesten stoppen voor een technisch mankement.
Aan de derde bevoorrading (net over halfweg) werden we echt wel goed gesoigneerd met boterhammen, koeken van alle slag en soort, drankjes, koffie,... Op naar bevoorrading 4 en dat duurde wel even. Na 97 km kwamen we aan de laatste stop. De benen voelden al niet zo fris meer aan, maar ik had nog overschot.
Uiteindelijk kwamen we aan de beruchte Carrefour de l'arbre. Het lijkt wel of ze express die kasseien gewoon met de camion hebben uitgekieperd en zo laten liggen.
Uit de wielerwedstrijd weet ik dat Carrefour de l'arbre niet zo ver meer is naar de meet. De mountainbikerit echter, koos niet voor het kortste pad.
Meteen na de Carrefour een onverharde strook met stenen en een harde wind pal op de neus en het ging nog heel lichtjes bergop ook. Het was duwen en stappen maar we probeerden toch het tempo erin te houden. Uiteindelijk reden we Roubaix binnen. Toch wel een speciaal gevoel als je die piste oprijdt. De toeschouwers moedigden iedereen aan en na het obligate rondje kwamen we met net geen 129 km aan de aankomst met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 24km/u. Niet slecht gereden want we hebben nog 20km asfalt gezien.
Al even legendarisch zijn uiteraard de historische douches. Elk douchehokje is voorzien van de naam van een winnaar van Paris Roubaix. EN bij wie anders dan bij het hokje van Mr. Paris-Roubaix kon ik mij douchen.
Dank aan de vier vrijwilligers die instonden voor het vervoer naar Wallers.

Frontzate

Gisterenavond een trainingsritje met de club gereden van 65 km. Traditioneel vertrokken we met de wind op de kop en dit keer ging het richting Kust.
Via de Frontzate (dat is de vroegere spoorwegbedding tussen Diksmuide en Nieuwpoort) en enkele ommetjes kwamen we al gauw in Veurne en Koksijde waar we een gedeelte van het parcours veldrijden in Kosijde aflegden.
In het mulle zand was het soms balanceren om rechtop te blijven en niet vast te raken. Vanuit Oostduinkerke ging het dan in een waanzinnig tempo van meer dan 40km/u terug naar Beerst.
Ik wou me niet opblazen en liet de groep gaan, samen met nog drie anderen. Aan een gezwind tempo van 34-36 km/u bleven we toch redelijk goed doorrijden.
Vanavond wordt de bike terug op punt gezet en kies voor andere banden. De Michelin band die ik had opgelegd remt me teveel af voor zomerse ritten. Zodra ik de pedalen ook maar even stil hou voel ik dat de bike té snel vertraagt. Vraag is welke band ik kies voor Parijs-Roubaix zondag. Er wordt gesproken van onweer, waardoor een droog weer band wel eens nefast zou kunnen zijn.

De teller tikt verder aan

Op de website van Duchenne Heroes staat ondertussen te lezen dat ik al €840 heb binnengehaald voor Duchenne. Officieel nog minstens € 1.660 die binnengehaald moet worden.
Er zijn echter nog wat centen onderweg of toegezegd waardoor er in feite nog maar €770 ingezameld moet worden. het doel van €2.500 lijkt dus wel haalbaar maar we zijn er nog niet! Elke vorm van steun is dus bijzonder welkom. Het is niet erg mocht ik bv. landen op €3.000 integendeel.

Ondertussen wordt het trainigsritme wat opgevoerd. Zondag reed ik 100km met de mountainbike. Eerst van thuis vertrokken naar Beerst met een goede rugwind en dan aangesloten bij 10 clubleden voor een tochtje van iets meer dan 60 km. Traditioneel reden we eerst windop en bijgevolg terug richting Madonna. Na de bekende passage langs het militair domein in Houthulst werd het tempo iets gevoerd in de vele lange onverharde paden rond de Madonna. Via Langemark en de Vrijbosroute richting Boezinge en Steenstraete. Plots kreeg ik het iets moeilijker maar ik kon mijn karretje nog aanhangen. Na Steenstraete koos ik ervoor om langs het kanaal verder te rijden naar de Blankaart. De 3 andere overblijvers deden een extra lusje. Aan een tempo van 30-32 km/u keerden we met twee terug naar Beerst. Snel een cola gedronken in ons clublokaal en met de bike terug naar de Madonna. Geen pretje want het was 18 km lang rijden tegen de wind in en dat na 80 km. Met de eindmeet in zicht deed ik nog een klein ommetje om toch maar met 100km op de teller terug thuis te komen.
De benen waren goed vermoeid maar de maandagmorgen was er niets te voelen. Hopelijk ben ik klaar voor de raid paris-roubaix van zondag aanstaande. 120km kasseien, onverharde paden en een klein beetje asfalt. Ik kijk al uit naar de befaamde douches op de wielerpiste.

changement de programme

Deze week kregen we bericht van het Duchenne secretariaat met de mededeling dat de Belgische editie van Duchenne Heroes niet apart wordt georganiseerd omdat er te weinig deelnemers zijn. Er werd ons gevraag om aan te sluiten bij Duchenne Heroes Nederland waar er momenteel al 260 deelnemers voor zijn ingeschreven.
Op zich geen probleem natuurlijk, want we doen het voor het goede doel.
Het parcours zal natuurlijk helemaal anders zijn. Starten doen we wellicht in Luxemburg en via Frankrijk en de Ardennen trekken we dan naar Nederlands Limburg om uiteindelijk na 7 dagen aan te komen in Nijmegen. Goed voor iets meer dan 700 km (dat zijn er 100 meer dan aanvankelijk gepland) en meer dan 8000 hoogtemeters.
Na een vakantie zijn de trainingen alvast opnieuw gestart en volgende week zondag sta ik aan de start van de raid Paris-Roubaix. Een mountainbikerit van 120 km met kasseien, bos en onverharde paden. Starten doen we aan het befaamde bos van Wallers en aankomen doen we op de piste van ROubaix.

Koersen op rollen

Gisterenavond werd in Langemark koers op rollen gereden. Op vraag van enkele kennissen van de Madonna deed ik ook mee. In groepjes van twee moest eerst 20 sec gereden worden, daarna 40 en dan nog eens 60 sec. Telkens telde de gemiddelde snelheid.
Ik wist niet dat een minuut zo lang kan duren. De hartslag meteen de hoogte in en snakkend naar adem alles geven. Uiteindelijk eindigde ik samen met Koen Kindt als derde. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat die derde plaats er vooral gekomen is door de prestatie van Koen.