Het jaar is voorbij - tijd voor een roundup

De laatste weken was het er niet echt aan te zien maar het jaar 2011 is een topjaar geweest qua gereden kilometers.
Los van de spinningsessies en de ritjes op de rollen kan ik afsluiten met 10.723 km op de teller. Dat is meer dan het dubbele in vergelijking met andere jaren. De voorbereidingen op Duchenne Heroes, de tocht zelf van 700km en het schitterende voor- en najaar maakten dat de kilometerteller makkelijk werd aangevuld.
Daarnaast ging ik ook geregeld met de fiets naar het werk en met 86 km per dag loopt alles aardig op.
Naast Duchenne Heroes, die veel van mij vergde, herinner ik mij nog enkele andere mooie tochten.
De ronde van Vlaanderen (mountainbiketocht) en de toertocht in Ieper op 1 mei waren klassiekers. De raid Parijs-Roubaix van 130km vond ik fantastisch mooi en ik kijk er al naar uit om deze opnieuw te rijden.
Voorts blijven me nog enkele marathons blijf zoals de tocht in Westrozebeke deze zomer waar ik in de gietende regen de laatste kilometers moest afwerken om toch maar 150 km op mijn teller te hebben.
Wat me echter nog het meeste bijblijft is een schitterende trainingsrit halfweg juni. Om 5u30 's morgens zat ik al op de bike richting Heuvelland. Het was fantastisch! Zo stil en met een nevel die stilaan op trok voor de zon. Het zal me echt bijblijven. Ik denk dat ik op heel die rit maar een 4-tal auto's ben tegen gekomen en toch zat ik 6u op de fiets.
En uiteraard was er Duchenne Heroes. Mooie herinneringen, een schitterende tocht maar ik heb nog nooit zoveel afgezien als toen. Het waren dit keer niet de benen maar die geblokkeerde rug die het klimmen (en stappen) enorm zwaar maakten. Op de klim naar het drielandenpunt in Vaals ben ik door meerdere muren moeten gaan. Die lekke band en bovendien nog verkeerd rijden op het einde hadden me toen helemaal gebroken.
Wat me echter nog het meeste bijblijft is het feit dat ik op geen enkel moment pijn heb gehad aan de benen.
Mijn doel voor volgend jaar ligt nog niet vast maar het kriebelt wel.

Tot slot nog een dankwoord aan de vele mensen voor de steun in 2011. Ook aan het vrouwtje die toch heel wat uurtjes alleen moest zitten terwijl ik gaan trainen was.
Aan iedereen een gezond en gelukkig 2012 gewenst.