Afgelopen zondag was er weinig tijd om te biken en dus zat de 'verre 'verplaatsing naar Nieuwpoort er voor mij niet in. Ik koos echter voor een ritje alleen waarbij ik van bij mij thuis vertrok.
Het was berekoud, - 8°C, toen ik vertrok. Goed ingeduffeld met vier lagen, een dubbele koerbroek en overtrekschoenen vertrok ik richting Langemark.
De eerste kilometers had ik het verschrikkelijk koud in mijn aangezicht. Maar na een viertal km ging het beter. Op de vroegere spoorwegbedding richting Boezinge stond ik al aan de kant. Mijn achterrem bleef dicht. Na enkele keren remmen ging het terug beter. De weinige sneeuw die er nog lag maakte het toch iets lastiger dan anders.
Via enkele onverharde stroken kwam ik in Zonnebeke terecht. Ik besloot toch om wat meer de weg te volgen want het was vrij gevaarlijk op die onverharde stroken (sporen, ijs, sneeuw,...).
Ondanks de kou wou ik toch drinken maar mijn drinkbus stond nog thuis. Dan maar terug richting Madonna, snel de drinkbus oppikken en dan terug verder. Ik koos nu voor Houthulst, Staden en toch enkele dreven in de Madonna.
In het bos van Houthulst werden twee mountainbikers door de boswachter tegen gehouden omdat ze een pas hadden gekozen dat enkel voor wandelaars waren bestemd. Terecht als je het mij vraagt. Regels zijn er om gerespecteerd te worden willen we het mountainbiken in de toekomst niet hypothekeren.
Mijn voeten kregen het ijskoud maar toch wou ik doorgaan en 70km op de teller halen. Na 60 km echter ging het licht stilaan uit en ik besloot om toch maar de kortste weg terug te nemen.
Met verkleumde voeten stond ik na 68 km en een gemiddelde snelheid van slechts 21,5 km/u terug thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten