Vorig jaar miste ik nog de marathonrit in Westrozebeke. Niet goed gelet op de kalender en was een week te laat. Dit jaar stond ik er wel.
Het zou na Beerst-Troyes mijn eerste marathon worden. Nadat ik de nachtshift had gedaan vertrok ik van thuis uit om 11u. Het parcours passeerde vlakbij mijn deur en zo kon ik inpikken en dan inschrijven in Westrozebeke.
Het liep goed, mooi weer, weinig wind en weinig volk. Logisch als je inpikt bijna aan de finish.
Na goed 12 km stond ik al aan de start en kon ik verder. Vrij snel ging het richting Sleihage en Hooglede. Een stukje waar we niet zo vaak rijden maar er is ook niet heel veel onverhard. Het tempo zat er dan ook goed in, continu rond de 28 km/u en dat zonder ook maar de minste inspanning.
Even ging het tot bijna in Lichtervelde en kwam ik langs onverharde paden die ik vroeger bijna wekelijks reed toen ik daar nog woonde. Nu was het een eeuwigheid geleden en was het wel even leuk. Behalve dan die hond die nog altijd los rondloopt op de hoeve.
Na een 50-tal km ging het richting Zonnebeke en ook hier weer vrij veel asfalt onder de wielen. Ik trok het tempo nog wat hoger. Aan de bevoorrading werd ik immers gezegd dat ik wellicht laatste was voor de grote afstand. Ik wou me dan ook haasten om nog iemand in te halen en zeker op tijd te zijn voor de laatste bevoorrading. Er zaten echter enkele lastige stroken tussen. Een lange weidedoorsteek, wat klimwerk rond Polygonebos en de Reutel. Eindelijk kwam ik iemand tegen en er volgden er nog.
Na 90km zat ik nog goed fris en ik besloot om even goed door te trekken tot thuis. Maar helaas. Een grote steen maakte snel een einde aan mijn tocht.
Een biker voor mij raakte de rand van die steen die sprong op en ik kon hem niet meer ontwijken. Het gevolg was een kapotte derailleur, gescheurde buitenband. Gelukkig kon ik nog traag verder rijden tot Langemark.
Een mooie leuke tocht, alleen jammer van die stenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten