De laatste week hoorde ik niet anders dan ongevallen op toertochten. Maandag in Keiem iemand die zwaar gevallen was en met de mug heli moest worden vervoerd. Dinsdag in Ieper een tweetal ongevallen. En ook vandaag zou niet anders zijn in de bakelandttoertocht in Langemark.
Om half negen vertrokken we met een 8-tal bikers uit Langemark. Een thuisrit en ik had wel zin om er eens goed in te vliegen. Via de spoorweg zat het tempo er vrij goed in maar de benen voelden zwaar aan. Zou het die verkoudheid zijn of een tekort aan slaap? In elk geval was het stampen om mee te zijn. Net als gisteren een slechte dag.
Tot overmaat van ramp kreeg ik nog te kampen met een zadel dat telkens zakte. Misschien was het ook wel hierdoor dat ik niet zo lekker zat op de fiets gisteren.
Via Westrozebeke en Stadenberg was ook hier wel een beetje klimwerk. Net voor de spoorwegbedding kwam alles weer samen en reden we naar de eerste stop.
Na de bevoorrading voelden de benen beter en kon ik vlot mee met de groep. Na de zoveelste stop om het zadel te verhogen moest ik serieus doorduwen om terug aan te sluiten bij de groep en net op het moment dat ik aansluiting vond begonnen ze in het groepje te sleuren. Met de wind op kop haalden we 34 km/u. In een onverharde strook en een haakse bocht viel iemand vlak voor ons.
Een onschuldige val maar die persoon had zijn been gebroken. Meteen de organisatie gebeld en gevraagd of ze ook de 100 konden bellen. We wisten wel waar we waren maar we kenden geen straatnaam (enkel strook 4). Met enkelen van de club gingen we op verschillende hoeken staan zodat we de ambulance de weg konden tonen. Een klein half uur later konden we terug verder. We trokken nog even door in de Madonna en kwamen zo met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 24 km/u en 45km terug aan de start.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten