Truitje Duchenne

Dit is het dan, het truitje van Duchenne Heroes waarmee elke deelnemer kan rijden in september.
Een mooi fris uitziend shirt als je het mij vraagt. Hopelijk pas mijn buik er in.
Ondertussen is na heel wat miserie de bike terug ok en kon ik zondag opnieuw deelnemen aan een toertocht. En oeps, dat was toch al eventjes geleden. Toen ik zondag mijn fiets uit de auto wilde halen bleek dat de voorrem vast zat, maar geen nood, de zuigers terug ingeduwd en vertrekkensklaar.
De eerste kilometers gingen verbazend goed. Het heel licht heuvelend landschap remde mijn snelheid nauwelijks af. Net na het kasteel van Zonnebeke voelde ik het achterwiel uitbreken en even dacht ik dat ik plat stond. Dat was het in elk geval niet, wat het wel was weet ik niet maar feit was dat het vanaf dan precies was alsof ik constant bergop reed.
Aan de bevoorrading het wiel uitgehaald en terug geplaatst. Alles draaide normaal, pas wanneer ik op de velo zat, ging het minder.
Uiteindelijk toch goed en wel aangekomen en nog kunnen genieten van een lekkere boterham en een fris pintje.
Maandag koos ik voor een gelijkaardige rit met heel veel heuveltjes rond Geluveld, Zandvoorde, Hollebeke, Passendale,... Bij momenten stond er toch nog een aardig windje en uiteindelijk met bijna 70 km aan 25,5 gemiddeld terug thuis gekomen.
Zaterdag staat nog eens marathon op het programma. De boskantrijders organiseren hun jaarlijkse toertocht. Goed voor een afstand van 115 km. Reken daar nog de rit heen en terug van thuis uit mee en ik kom uit op bijna 130 km.