Afgelopen nacht toch nog een keer moeten opstaan met krampen in de buik. Deze morgen toch aan de start met het team voor een rit van 108 km over een vrij vlak terrein met slechts 870 hoogtemeters.
Deze morgen geen hap binnen gekregen.
Bij aanvang ging het heel slecht met mij en de vele technische passages maakten het niet makkelijk.
De maag protesteerde en bij de eerste bevoorrading moest ik even overgeven. We waren ondertussen eerste team en we wilden dit graag blijven tot aan de tweede stop. Een technische singletrack met wortels, stenen, klimmetjes, bochten maakte het voor de rug niet makkelijk.
Na 50 km ging ik weer tegen dek toen ik niet uit mijn pedaal kon klikken. Een bloedende knie maar zonder erg.
Toen werd het beter en ik kon zelfs mijn kopwerk doen in het treintje dat we met vier hadden gevormd.
Aan stop twee mocht ik net vertrekken van het rode kruis voor ik verzorging kreeg. Weg die eerste plaats; en ook al is het geen race toch voelt het goed om vooraan te rijden.
Uiteindelijk kwamen we als derde team over de meet en waren we om twee uur al binnen. Opa en oma konden vroeg beginnen aan de dagelijkse taken: fiets kuisen en was doen terwijl ik onder de douche sta. Luxe leven.
Ik ben blij dat het beter gaat en kijk al uit naar de 120 km van morgen.
Vandaag in elk geval al goed gereden met een gemiddelde rond de 20 km/u en slechts 3650 kcal.
Wel leuk om sms jes te krijgen waarbij we constant op de hoogte worden gehouden van onze positie.
Dank iedereen voor de vele berichtjes. Tot morgen vanuit Venray.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten