Met de temperaturen en de zon van de afgelopen dagen lijkt het vrij onwaarschijnlijk maar toch werd de laatste zomerrit van de mountainbikeclub gereden. Vanaf volgende week gaan de trainingen op woensdagavond terug door in de spinningzaal.
Ondertussen reed ik mijn eerste rit na Duchenne Heroes met de club. We vertrokken traditiegetrouw uit Beerst en gingen via de Handzamevaart en de lange Steenstraat (kasseistrook van meer dan 2 km en licht bergop) naar Klerken. De benen voelden goed en waar ik anders al van in het begin mij moest reppen om het tempo te volgen ging ik nu bijzonder vlot mee op de onverharde stroken.
Zelfs op de korte klimmetjes, waar ik anders rode lantaarn speel, ging ik vrij vlot mee de bende. Dat weekje rijden in de Ardennen heeft dus wel geholpen.
Na de passage in het bos van Houthulst, waar het tempo even de hoogte inging, viel de duisternis vrij snel in en dus werd het tempo opgetrokken.
Op het asfalt zag ik de kilometerteller oplopen tot 40-41-42 km/u. Iemand voor mij in het pelotonnetje moest lossen en toen ik overnam om het gaatje van 10 m te dichten waren de vogels gaan vliegen.Zelfs al bleef ik constant boven de 40 draaien. Gelukkig hield het peloton nog even halt en dan ging het vrij snel terug naar Beerst. De snelheid zakte niet meer onder de 36km/u en uiteindelijk na goed 51 km terug aangekomen met een gemiddelde van 27,7 km/u.
De rug hield tijdens het fietsen goed stand. Daarna was het weer wat minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten