rit een zit erop

Deze morgen was het eindelijk zover en werd de start gegeven van Duchenne Heroes. Tijdens de briefing gisterenavond was 30% kans op regen werd gezegd. Het draaide even anders uit.
Bij de start was er nog zon maar eer elk team voorgesteld was en het onze beurt was om te starten was het al zwaar bewolkt.
Meteen was het klimmen en na twee kilometer ging het al mis. Kettingbreuk van Joffrey. Gelukkig snel kunnen repareren en hop verder.
De klimmen volgden elkaar in snel tempo op, de ene al steiler dan de andere.
De benen waren heel slecht en het was afzien. Ja zelfs enkele keren afgestapt.
In de verte hoorden we het donderen en algauw begon het te regenen. De regen werd algauw gieten en hagel. En zo zou het blijven tot km 60. Enkele heel technische afdalingen langs prachtige singletracks bracht ons tot aan de bevoorrading in Troisvierges.
Na een korte pauze op naar het volgende checkpoint in de regen. De klimmen werden iets makkelijker en ik raakte stilaan in mijn ritme.
Toen we Belgie binnen reden hield het op met regenen maar de paden waren beekjes geworden. Een moerasbos wist Joffrey te zeggen komt er nog aan. En we hebben het geweten. Modder, water en wortels.
Op een volgende afdaling met grote keien was het nog even oppassen maar de aankomst was in zicht.
Na 90 km, aan 15,5 k;/u gemiddeld en 6000 kcal later stond ik haast onherkenbaar aan de aankomst. Fiets, kledij, ikzelf hadden een goede douche nodig. Morgen de koninginnerit en hopelijk gaat het klimmen iets beter.
Ondertussen moeten er nog een 20-tal deelnemers binnen komen. Filip Meirhaeghe die vandaag meereed was al langer binnen.