Jawel de kaap van € 900.000 (Nederland en België) is overschreden. De kaap van € 1 miljoen komt nu wel echt dichterbij. Nog 15 dagen en dan staan we aan de start. De Nederlandse deelnemers mochten al het routeboek thuis ontvangen, zelf wacht ik nog op de post.
Gisteren stond nog een trainingsrit op het programma. Met de bike ging ik van thuis naar Beerst. Via enkele omwegen stond ik even voor zeven klaar aan het clublokaal.
Bij de start stond er een aardig windje. Ik nam het kopwerk voor mij tot in Diksmuide en liet me dan uitzakken. De tocht ging verder langs de frontzate en Steven schoot naar voor. Meteen het teken dat het tempo de hoogte zou ingaan. En inderdaad 33-34 km/u. Er kwam een scheur in het groepje en ik liet mij uitzakken om daar een beetje kopwerk te doen. In geen tijd stonden we in Booitshoeke.
Het ging vrij snel richting Steenkerke (woonplaats van Willem Vermandere). Ik reed helemaal achteraan en zag een treintje van een 12-tal Bolle truitjes achter elkaar.
We kwamen aan de Lovaart en de wind zat nu in het voordeel. De Lovaart zou onze metgezel worden tot in Fintele. Saai voor mountainbikers en dus werd de pees er goed opgelegd tot 35-36 km/u. Steven bleef het kopwerk keurig voor zich nemen. Via enkele onverharde paadjes kwamen we aan de IJzer. Traditioneel het teken dat er vanaf nu een tandje bij gegeven wordt. Tot aan Knokke Brug ging het alsmaar sneller: 37 - 38 - 39 - 40 km/u. Ik kon vlotjes volgen en de hartslag ging niet al te hoog.
Aan Knokke Brug draaiden we af voor een rondje Blankaart in gravel. De duivels werden nu pas echt ontbonden. Aan 40 km/u door de gravel. Plots werd het mij iets te gevaarlijk in de groep en zette ik mij aan de kant. Zou liever niet vallen twee weken voor de start.
Ik kwam in een groepje met drie anderen en we bleven het tempo aardig hoog houden. Bij het vallen van de duisternis stonden we terug in Beerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten