Vorige week woensdag maakte ik op training kennis met een vrij grote steen die geen plaats wou maken. De steen lag in het gras verscholen en bij het passeren wipte die omhoog. Gevolg: tegen mijn kleine teen met de nodige pijn en lekke band.
Op het eerste zicht leek het niet zo erg tot ik vrijdag mijn fiets onder handen nam voor een deftige onderhoudsbeurt.
Bij het demonteren van de tandwielen vooraan merkte ik een breuk in de liggende achtervork van het kader. De breuk, of eerder het gat, is zo'n goede centimeter lang, en vertoont lichte scheurtjes boven als onder het gat. Met de tandwielen gemonteerd is de breuk niet zichtbaar en ik weet dus niet of die breuk er al langer was.
Duchenne Heroes rijden met deze bike lijkt me dan ook niet echt aangewezen en dus ben ik afgelopen zaterdag op zoek gegaan naar een nieuwe bike. Nu maar hopen dat ik deze snel krijg zodat ik maandag kan starten aan de toertocht XXL in Poperinge van 120km.
Maar de kaderbreuk belette me toch niet om zaterdagnamiddag te gaan biken in Heuvelland.Het was de bedoeling om 5u te biken maar het slechte weer gooide roet in het eten. Bij de derde beklimming op de kasseien langs de achterzijde van de Kemmelberg (23%) slipte het achterwiel door en boven raken zat er niet meer in.
De regen viel met bakken uit de lucht en na een kwartiertje schuilen kon ik weer vertrekken richting Rode Berg, Zwarte Berg en Catsberg. De bike hield stand maar echt veel vertrouwen had ik toch niet. De bike bolt niet meer lekker.
De trainingen worden dus noodgedwongen met de koersfiets afgewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten