Roeselare

Vandaag stond één van de laatste grote trainingen op het programma. In Roeselare was er de belgian cycling happening met oa een toertocht van 60 km.
Ik besloot om van thuis uit te vertrekken en via verschillende onverharde paden en klimmetjes naar Roeselare te bollen. Na een goed uur rijden, via de bekende klimmetjes in Staden, Westrozebeke en Passendale stond ik aan de start. Het was aanschuiven maar uiteindelijk kon ik om 8u30 echt van start.
Het begon met het technische parcours (zo'n singletrack die maar blijft draaien) en via tal van dreefjes kwamen we aan de spoorweg tussen Roeselare en Moorslede. Ik zat met twee mensen mee die een aardig tempo onderhielden. Jammer, maar inhalen op die technische strookjes en vroegere spoorweg is quasi onmogelijk. Bij het verlaten van de spoorweg en de klim naar Moorslede legde ik er de pees op. Niemand nog te zien in het wiel. Het werd me duidelijk aan het eerste kruispunt -> verkeerd gereden.
Snel terug en aan een aardig tempo verder gereden.
Na de bevoorrading volgden we de Kezelbergroute gedurende kilometers lang. Eentonig maar gelukkig hadden we de wind op kop en was het duwen om 30 km/u te rijden. Er reed al enkele km's lang iemand in het wiel maar overnemen zat er niet in. In een onverharde strook, rond vliegveldje van Moorsele, trok ik eens goed door en ik zat terug alleen. Terug richting Roeselare, lag het tempo nu constant rond de 33 à 35 km/u. In een smerig stuk onverhard, zoog de modder ons haast vast. Lang geleden dat we nog zo'n zware strook hadden.
Enfin in geen tijd stond ik terug in Roeselare en in de allerlaatste onverharde strook ging ik nog even tegen dek. Een single track die echt wel veel te smal was en de bochten te scherp. Rijden was er haast niet te doen. Ik besloot nog even het technisch parcours van bij de start er bij te nemen en reed terug naar huis. In de gietende regen nam ik nog enkele onverharde stroken, en reed ik nog twee keer het lusje van de Keuneleute.
Na 100 km en drijfnat stond ik terug thuis.